Op maandag 30 januari vindt een algemene staking plaats van de drie vakbonden ABVV, ACV en ACLVB. Ook ACOD UGent roept op om deel te nemen aan deze nationale stakingsactie. Concreet wordt gevraagd dat alle personeelsleden op maandag 30 januari gedurende 24 uur het werk neerleggen.
Hieronder vind je kort wat op 30 januari precies te gebeuren staat, gevolgd door een uitleg over het waarom van deze staking.
!!! Praktisch !!!
Wie deelneemt aan de algemene staking van maandag 30 januari, gaat op deze dag niet naar het werk. Je bent dan gewettigd afwezig. De werkgever zal wel het loon voor die dag afhouden van je maandloon. Als je bent aangesloten bij ACOD, dan ontvang je in dat geval een stakingsvergoeding voor die dag. Als je bij ACVOD of VSOA bent aangesloten, neem je best contact op met je vakbond om te weten wat voor jou de praktische afspraken zijn voor 30 januari.
Naast het feit dat je op deze dag niet gaat werken, kan je ook de vakbondspiketten en -acties actief mee ondersteunen. Zo zal op een aantal plaatsen in en rond Gent actie worden gevoerd. Hieronder vind je een lijst van een aantal reeds bekende acties.
ACOD UGent roept al haar leden en alle andere sympathisanten op om massaal aanwezig te zijn bij deze acties, en zo duidelijk te maken dat wij ons niet zullen neerleggen bij de onaanvaardbare beslissingen van de regering.
Acties in Gent
- Stakingspiket aan het rectoraat vanaf 7u40
- Actie in studentenresto De Brug om 11u30
- Concentratie om 15u00 op de vrijdagsmarkt (zie )
Waarom staken we?
De maatregelen uit het regeerakkoord treffen alle werkende mensen, en laten het kapitaal en de grote vermogens ongemoeid. Zo wordt de rekening voor de crisis voor de zoveelste keer doorgeschoven naar hen die er geen schuld aan hebben. Diegenen die met hun niet te stoppen honger naar winst onaanvaardbare risico’s hebben genomen, worden echter bijna volledig uit de wind gezet.
Zonder zelfs maar te luisteren naar de verzuchtingen van de werknemers, heeft de regering besloten om het gat in de begroting te vullen door ons langer te laten werken, door onze arbeidsvoorwaarden uit te hollen, door onze openbare diensten onder druk te zetten, door binnenkort ook onze koopkracht te ondermijnen via een aantasting van de index. Ondanks de sussende beloftes van deze zelfde regering is het bovendien duidelijk dat er eigenlijk geen echte onderhandelingen en bijsturingen mogelijk zijn. Ofschoon er doeltreffende en rechtvaardige alternatieven zijn voor de geplande maatregelen, is deze regering niet zinnens om ook maar een millimeter van haar plannen af te wijken.
Welke concrete gevolgen er ons nu al te wachten staan, staat helder en duidelijk uitgelegd in het ABBV-dossier "Wat heeft de regering voor u in petto?" [1]
Dit alles leidt ertoe dat wij als vakbond geen andere keuze hebben dan het wapen van de algemene staking te gebruiken om onze overheid tot betere inzichten te brengen. Alleen door onze macht als werkende mensen te laten voelen, kunnen wij erin slagen om deze aanval op onze rechten een halt toe te roepen.
Wat zijn onze alternatieven?
Onze critici werpen ons maar al te vaak voor de voeten dat wij geen alternatieven hebben voor de besparingsmaatregelen van de huidige regering. Dit is een grove leugen. Nog tijdens de regeringsonderhandelingen legde het ABVV een duidelijk en onderbouwd alternatief op tafel om de miljarden, nodig voor de begroting, te vinden zonder te raken aan de rechten van de werkende mensen of aan de sociale zekerheid (zie de brochure "Socio-economische uitdagingen en antwoorden van het ABVV" [2]). Deze voorstellen zijn echter nergens terug te vinden in het regeerakkoord, of ze werden herleid tot een lachertje in verhouding tot de offers die de werkende bevolking moet brengen.
Het ABVV herhaalt in de aanloop naar de algemene staking nogmaals haar concrete alternatieven om op een rechtvaardige wijze uit de crisis te geraken. Je kan ze terugvinden in het pamflet "ABVV-voorstellen om uit de crisis te geraken" [3]
Is een staking het juiste antwoord?
In de aanloop naar deze staking, en op de dag zelf, zullen de media het nut van deze actie in vraag stellen. "Onze economie wordt hierdoor verder in gevaar gebracht", "er valt toch niets aan te veranderen", "jullie zijn onverantwoordelijk", "jullie brengen onschuldige mensen in moeilijkheden", ... . Het zijn allemaal kritieken die de stakers te horen krijgen. Hierop is een eenvoudig antwoord te geven. Ja, een staking hindert. Een staking is "ambetant". Dat is ook de bedoeling. De staking is het enige en machtigste wapen dat werkende mensen hebben om hun eisen kracht bij te zetten, tegenover werkgevers en een overheid die hun belangen schaden.
Vaak vergeten mensen dat alle verwezenlijkingen waarvan zij nu genieten, goede en betaalbare gezondheidszorg, betaald verlof, werkloosheidsuitkering, pensioen, ... geen van allen bekomen zijn in het parlement of aan een onderhandelingstafel. Voor elk van deze rechten is strijd gevoerd op straat, waarbij stakingen als machtig economisch wapen een grote rol hebben gespeeld. Deze economische macht van stakingen is nog steeds aanwezig, en stakingen blijken ook nog steeds nodig. Denken dat de strijd lang geleden gestreden is, en dat de huidige rechten verworven zijn, is een grote fout. Dat is wat de huidige plannen en acties van de regering ons leren.