De plannen van de federale en Vlaamse regering betekenen:
De Federale en Vlaamse regering hebben besloten een frontale aanval in te zetten op de werk- en leefomstandigheden van de werkende bevolking, jongeren en uitkeringsgerechtigden. Ook personeelsleden van de Universiteit Gent zullen getroffen worden door deze asociale maatregelen.
- Er wordt een aanval ingezet op onze lonen: in 2015 wordt een index-sprong voorzien. Geschat wordt dat dit voor een gemiddeld inkomen een onmiddellijk verlies van 400€ zal opleveren. Doordat één indexsprong je hele carrière blijft doorwerken, kan dit verlies oplopen tot 25.000€ over de hele loopbaan. Bovendien houdt het regeerakkoord expliciet de mogelijkheid open voor nieuwe aanvallen op de lonen vanaf 2016: een tweejarige loonstop, verdere loonmatiging en aanvallen op de vaste barema’s en anciënniteit…
- Ook onze pensioenen worden onder vuur genomen: de pensioenleeftijd wordt opgetrokken tot 67 jaar, en mogelijkheden voor vervroegde pensionering worden verder beperkt. De berekeningswijze voor de pensioenen wordt herbekeken.
- Besparingen op onderwijs en wetenschappelijk onderzoek zullen personeelsleden van de UGent zwaar treffen. Ondanks de jarenlange onderfinanciering van het hoger onderwijs, worden nieuwe besparingen aangekondigd. De werkingsmiddelen van de UGent worden beperkt. Het budget voor onderzoek wordt steeds meer gericht naar bedrijven, de financiering van onderzoek aan universiteiten staat onder druk. Dit brengt de perspectieven voor tijdelijke personeelsleden in het gedrang.
- Aanval op openbare diensten: ook het openbaar vervoer, kinderopvang, gezondheidszorg, sociale zekerheid… worden getroffen. We zullen meer moeten betalen voor minder dienstverlening.
Onze regeringen voeren een ideologisch offensief tegen collectieve voorzieningen, en tegen diegenen die de solidariteit willen verdedigen. Ze willen de winsten van de grote bedrijven en de vermogens van de allerrijksten vergroten door ons wijs te maken dat er geen geld meer is voor onze lonen, uitkeringen en openbare voorzieningen.
Terwijl wij opdraaien voor de crisis, voorziet de regering extra cadeaus voor de allerrijksten: verlaging van de patronale bijdragen aan de sociale zekerheid, verdere belastingvoordelen voor de allerrijksten, meer subsidies voor bedrijven. De factuur wordt doorgeschoven naar de werkende bevolking, jongeren en uitkeringsgerechtigden door te besparen op lonen, pensioenen, uitkeringen en openbare diensten.
Welk alternatief stelt ABVV/ACOD UGent dan voor?
ACOD UGent verzet zich tegen deze asociale besparingen, en onderschrijft het actieplan dat de drie nationale vakbonden hebben afgekondigd tegen deze maatregelen.
Als vakbond gaan we niet akkoord met een beleid waarbij de werkenden, uitkeringsgerechtigden en jongeren in de maatschappij voor de crisis moeten opdraaien, terwijl de rijksten buiten schot blijven. We komen op voor:
- Correcte lonen en degelijke pensioenen, die aangepast zijn aan de reële levensduurte. Lonen en uitkeringen moeten automatisch worden aangepast aan de stijgende prijzen, én aan de ontwikkeling van de welvaart in de maatschappij.
- Degelijke openbare diensten, toegankelijk voor iedereen. Mobiliteits-problemen oplossen door goede investeringen in openbaar vervoer, een eerlijke en solidaire maatschappij door in te zetten op goede gezondheids-zorg en sociale zekerheid.
- Publieke investeringen in het onderwijs en het wetenschappelijk onderzoek: terug optrekken van de publieke financiering van het onderwijs tot 7% van het BNP, net zoals in 1980, en minstens 2% als publieke financiering voor onderzoek.
Mooi, maar is daar wel geld voor?
Nog nooit eerder was onze maatschappij zo welvarend: bedrijfswinsten en uitkeringen aan aandeelhouders breken jaar na jaar nieuwe records. Er is geen gebrek aan rijkdom in onze maatschappij, alleen is deze rijkdom nog nooit zo ongelijk verdeeld als vandaag. Fiscale gunsten en achterpoortjes in de wetgeving maken dat de grootste bedrijven en grootste vermogens nauwelijks belasting betalen, nauwelijks bijdragen aan de openbare voorzieningen in onze maatschappij. Termen als “concurrentievermogen” en “loonhandicap” worden gebruikt om overal een race naar de bodem te organiseren inzake lonen en arbeidscondities.
Alle sociale voorzieningen, degelijke lonen, pensioenen en openbare diensten zijn er gekomen door mobilisaties, acties en strijd. Door ons te organiseren kunnen we opkomen voor onze belangen, onze lonen, onze openbare voorzieningen, en kunnen we de discussie voeren over welke maatschappij wij willen. Doe daarom mee aan de syndicale acties die de komende weken gepland zijn!
Volg de berichten over de komende acties op onze site.